Θιβέτ
Το Θιβέτ είναι οροπέδιο και περιοχή της Κεντρικής Ασίας, πατρίδα των αυτοχθόνων Θιβετιανών. Βρίσκεται σε υψόμετρο 4.900 μέτρων κατά μέσο όρο και αποτελεί το μεγαλύτερο σε ύψος οροπέδιο της Γης. Για το λόγο αυτό αναφέρεται κοινά ως «Η Στέγη του Κόσμου» .Σήμερα αποτελεί τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, με ένα μικρό μέρος να είναι υπό τον έλεγχο της Ινδίας. Επίσης, διεκδικείται και από τη Δημοκρατία της Κίνας. Παραδοσιακά πρωτεύουσα έχει τη Λάσα.
Οι κάτοικοι ομιλούν τη θιβετιανή γλώσσα. Η κινέζικη κυβέρνηση και η εξόριστη κυβέρνηση του Θιβέτ διαφωνούν αναφορικά με τον χρόνο κατά τον οποίο το Θιβέτ έγινε τμήμα της Κίνας, καθώς επίσης αν η ενσωμάτωση στην Κίνα είναι νόμιμη σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Γεωγραφικά, η UNESCO και η Encyclopædia Britannica θεωρούν το Θιβέτ ως τμήμα της Κεντρικής Ασίας, ενώ διάφορες ακαδημίες στη Νότια Ασία το θεωρούν τμήμα της Νότιας Ασίας .Πολλά μέρη της περιοχής ενώθηκαν τον 7ο αιώνα από τον Βασιλέα Σονγκτσάν Γκάμπο (Songtsän Gampo). Από τις αρχές του 17ου αιώνα, οι πνευματικοί ηγέτες της περιοχής, γνωστοί ως Δαλάι Λάμα είναι αρχηγοί της κεντρικής θιβετιανής κυβέρνησης (τουλάχιστον ονομαστικά).
Το 1751 η κυβέρνηση της Μαντζουρίας θεσμοθέτησε τον Δαλάι Λάμα τόσο ως πνευματικό ηγέτη του Θιβέτ, όσο και ως αρχηγό κυβέρνησης (Kashag) με 4 Kalöns σε αυτή . Από τον 17ο αιώνα ως το 1959 ο Δαλάι Λάμα και οι αντιβασιλείς του ασκούσαν πολιτική εξουσία και είχαν τον πρώτο λόγο για τα θρησκευτικά και τα διοικητικά θέματα .Στη διάρκεια του αγώνα της Βρετανίας και της Ρωσίας για επικράτηση στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας, βρετανική δύναμη εισέβαλε στο Θιβέτ και κατέλαβε τη Λάσα το 1904. Μετά την εισβολή Βρετανία και Θιβέτ υπέγραψαν ειρηνευτική συμφωνία, γεγονός που έκανε μερικούς Θιβετιανούς ιστορικούς να θεωρούν μέσω αυτού του εγγράφου το απομονωμένο μέρος ως ανεξάρτητη κρατική οντότητα. Με την κατάληψη του Θιβέτ το 1950 και την επακόλουθη συμφωνία των δεκαεπτά σημείων, η Κίνα ως λαϊκή δημοκρατία, εδραίωσε την κυριαρχία της στην περιοχή. Πολλοί Θιβετιανοί εργάτες και άλλοι συνεργάστηκαν με την κινεζική κυβέρνηση. Ωστόσο ξέσπασαν συγκρούσεις αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις στη γη και το βουδιστικό θρήσκευμα. Το 1959 ο Δαλάι Λάμα έφυγε στην Ινδία.
Οι κάτοικοι ομιλούν τη θιβετιανή γλώσσα. Η κινέζικη κυβέρνηση και η εξόριστη κυβέρνηση του Θιβέτ διαφωνούν αναφορικά με τον χρόνο κατά τον οποίο το Θιβέτ έγινε τμήμα της Κίνας, καθώς επίσης αν η ενσωμάτωση στην Κίνα είναι νόμιμη σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Γεωγραφικά, η UNESCO και η Encyclopædia Britannica θεωρούν το Θιβέτ ως τμήμα της Κεντρικής Ασίας, ενώ διάφορες ακαδημίες στη Νότια Ασία το θεωρούν τμήμα της Νότιας Ασίας .Πολλά μέρη της περιοχής ενώθηκαν τον 7ο αιώνα από τον Βασιλέα Σονγκτσάν Γκάμπο (Songtsän Gampo). Από τις αρχές του 17ου αιώνα, οι πνευματικοί ηγέτες της περιοχής, γνωστοί ως Δαλάι Λάμα είναι αρχηγοί της κεντρικής θιβετιανής κυβέρνησης (τουλάχιστον ονομαστικά).
Το 1751 η κυβέρνηση της Μαντζουρίας θεσμοθέτησε τον Δαλάι Λάμα τόσο ως πνευματικό ηγέτη του Θιβέτ, όσο και ως αρχηγό κυβέρνησης (Kashag) με 4 Kalöns σε αυτή . Από τον 17ο αιώνα ως το 1959 ο Δαλάι Λάμα και οι αντιβασιλείς του ασκούσαν πολιτική εξουσία και είχαν τον πρώτο λόγο για τα θρησκευτικά και τα διοικητικά θέματα .Στη διάρκεια του αγώνα της Βρετανίας και της Ρωσίας για επικράτηση στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας, βρετανική δύναμη εισέβαλε στο Θιβέτ και κατέλαβε τη Λάσα το 1904. Μετά την εισβολή Βρετανία και Θιβέτ υπέγραψαν ειρηνευτική συμφωνία, γεγονός που έκανε μερικούς Θιβετιανούς ιστορικούς να θεωρούν μέσω αυτού του εγγράφου το απομονωμένο μέρος ως ανεξάρτητη κρατική οντότητα. Με την κατάληψη του Θιβέτ το 1950 και την επακόλουθη συμφωνία των δεκαεπτά σημείων, η Κίνα ως λαϊκή δημοκρατία, εδραίωσε την κυριαρχία της στην περιοχή. Πολλοί Θιβετιανοί εργάτες και άλλοι συνεργάστηκαν με την κινεζική κυβέρνηση. Ωστόσο ξέσπασαν συγκρούσεις αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις στη γη και το βουδιστικό θρήσκευμα. Το 1959 ο Δαλάι Λάμα έφυγε στην Ινδία.
Επιμέλεια σελίδας: Φουντά-Κόντου Ιωάννα